Stare podarte kanapy

Miguel

Wszedłem do magazynu w ręku miałem bukiet białych oraz czerwonych róż. Mojej twarzy nie było widać bo zakryłem się kapturem. Czekałem na przybycie Mio. Byłem bardzo ciekaw co się stanie gdy odkryje kim jest owy cichy wielbiciel. Chodziłem w tą i z powrotem po magazynie. Byłem bardzo zdenerwowany.

Mia

Przyszłam zobaczyłam jakiegoś kolo więc pomyślałam że to on. Podeszłam do niego po cichu ale bałam mu sie zdjąć kaptur

Miguel

Poczułem obecność kogoś za sobą ale bałem się cokolwiek zrobić. Więc dalej tak stałem. Mając nadzieję że ta osoba w końcu coś powie lub zrobi.

Mia

- Cichy wielbiciel ??!!

Miguel

Usłyszałem głos Mii i odwróciłem się w jej stronę.
- Tak to ja- powiedziałem zmienionym głosem by mnie nie rozpoznała. Jeszcze nie byłem gotów na rozczarowanie które mnie czeka.

Mia

- Możesz odsłonić kaptur ?

Miguel

- Jeśli jesteś taka ciekawa kim jestem to sama to zrób. Nie krępuj się- powiedziałem tym samym głosem.

Mia

Wzruszyła ramionami , trochę się bała. Odsunęła mu kaptur i z lekka się zdziwiła

Miguel

- Powiedz coś, Mio? Cokolwiek. Nawet że jesteś rozczarowana. Proszę, mów.

Mia

- Wiedziałam że to ty !

Miguel

- W jaki sposób niby mnie odkryłaś, co?- spytałem z lekkim uśmiechem.
- Wybacz. To dla Ciebie- powiedziałem i wręczyłem jej bukiet czerwonych i białych róż.

Mia

- Ayy Gracjas !

Miguel

- Nie ma za co, Mio. Więc teraz mi powiesz co pomyślałaś gdy dostałaś moje kwiaty i liścik? Jestem bardzo ciekawy.

Mia

- Byłam zaskoczona .!